Pismo, tekst, literatura. Praktyki piśmienne starożytnych Greków i matryca pamięci kulturowej Europejczyków

Książka jest próbą ogólniejszej interpretacji dziejów kultury greckiej zgodnie z regułami teorii mediów, skonstruowania lokalnych modeli dynamiki kulturowej powstających pod wpływem środków komunikacji, w tym szczególnie praktyk piśmiennych.

Praktyki piśmienne Greków są w ujęciu autora matrycą pamięci kulturowej dla całej kultury europejskiej – jest to inny sposób sformułowania powszechnie znanego i wciąż dość powszechnie podzielanego poglądu, według którego kultura Zachodu w dużej mierze wywodzi swój byt z antyku.

Publikacja adresowana głównie do studentów i wykładowców akademickich kulturoznawstwa i etnologii, komunikacji społecznej, historii, filologii klasycznej oraz innych kierunków humanistycznych.

Zobacz inne publikacje w serii: Communicare – historia i kultura »

Respektując przyjęty podział historii starożytnej Grecji na okresy: archaiczny, klasyczny i hellenistyczny, [autor] w każdym z nich skupia uwagę na wybranych przypadkach, które jego zdaniem najwyraziściej, a niekiedy w sposób skrajny, reprezentują proces „upiśmienniania” społeczeństwa greckiego. Autor ze swobodą posługuje się ustaleniami i narzędziami filologii klasycznej, historii kultury, teorii mediów kulturowych, antropologii, filozofi i i literaturoznawstwa, respektując miary i wagi każdej dyscypliny, ale jednocześnie z równą swobodą przekraczając dzielące je granice. [...] stawia sobie zadanie zbadania procesu wykształcania się kluczowych narzędzi poznawczych zachodniej kultury intelektualnej z perspektywy finalnego etapu tego procesu, etapu zaawansowanej piśmienności. [...] jednym z [...] owoców jest daleko idąca rewizja obrazu osiągnięć kulturowych Greków i ich przesłanek tkwiących w złożonym procesie rozwoju starożytnej piśmienności.
Z recenzji Grzegorza Godlewskiego

Recenzja autorstwa Piotra Tafiłowskiego na portalu: O historii. Z pasją »

Recenzja autorstwa Marty Bucholc na portalu: Kultura Liberalna »