Odczyty w Castel Gandolfo

Pierwszy tom z trzyczęściowej serii prac prof. Krzysztofa Maurina – wybitnego fizyka, twórcy polskiej szkoły fizyki matematycznej, a zarazem filozofa i myśliciela – zawiera trzy artykuły wcześniej opublikowane w czasopismach naukowych:

• Matematyka jako język i sztuka
• Logos (język) i jego rola kosmotwórcza
• Tradycja i postęp w nauce, filozofii, religii (zgodnie z zamysłem Autora podzielony w tym wydaniu na trzy części).

W kolejnych tomach znajdą się teksty napisane przez Autora do książek, których nie zdążył wydać, wybrane i przygotowane do druku przez uczniów i przyjaciół Profesora.

Wykłady monograficzne Krzysztofa Maurina, prowadzone od wczesnych lat sześćdziesiątych do przełomu XX i XXI wieku, stopniowo zmieniały charakter. Początkowo dotyczyły różnych działów matematyki, pełniąc funkcję edukacyjną dla jego uczniów i młodych współpracowników. Później obejmowały znacznie szerszą tematykę, uwzględniając teologię i filozofię, uprawiane przez Autora we własnym oryginalnym stylu. Związane z nimi seminarium „Układy Otwarte” odbywa się do dzisiaj.

Krzysztof Maurin pozostawił liczne teksty swoich wystąpień (kompletne lub tylko w postaci bardziej lub mniej rozproszonych notatek) – także takich, które nigdy nie zostały wygłoszone. Wybór tych materiałów ukaże się, zgodnie z zamierzeniem Autora, w trzech tomach.

Krzysztof Maurin (1923–2017) – profesor Uniwersytetu Warszawskiego, był założycielem i wieloletnim kierownikiem Katedry Metod Matematycznych Fizyki, wychowawcą wielu wybitnych uczonych, twórcą szkoły o bardzo szerokim obszarze działalności. Autor licznych prac i monografii wydanych po polsku lub angielsku, m.in. trzytomowej Analizy (1971–1991) oraz Metod przestrzeni Hilberta (1959), General eigenfunction expansions and unitary representations of topological groups (1968) i The Riemann legacy: Remannian ideas in mathematics and physics (1997). Już w latach pięćdziesiątych zaczął publikować (początkowo pod pseudonimem Michał Mazur) artykuły zaliczane zwykle do teologii lub filozofii. Trzy główne dziedziny swoich zainteresowań naukowych – matematykę, teologię i filozofię – uważał za nierozerwalną całość.