Różne oblicza starości. Badania neuropsychologiczne

Badania zaprezentowane w książce pokazały, że zdrowi neurologicznie seniorzy w wieku około 80 lat różnią się profilami neuropsychologicznymi i że można w tych profilach wyróżnić osłabione oraz zachowane wymiary poznawcze. Mocną stroną funkcjonowania tych osób okazało się też rozumienie i zapamiętywanie dyskursu narracyjnego. W neuropsychologii starzenia się dostrzegalny jest brak prac naukowych, w których pokazuje się nie tylko deficyty, ale też obszary, gdzie nie zachodzą zmiany skojarzone z wiekiem. Wyniki badań opisanych w niniejszej książce wypełniają ową lukę.

Książka sytuuje się we współczesnych trendach teoretyczno-badawczych z dziedziny neuropsychogeriatrii, której przedmiot obejmuje problemy neurobiologicznego procesu starzenia się organizmu człowieka wraz z jego następstwami w sferze psychicznej, społecznej, cywilizacyjnej. [...] Przeanalizowano związki między stanem mózgu, poziomem funkcjonowania poznawczego mierzonego w próbach neuropsychologicznych i strukturą wypowiedzi, analizowanych zgodnie z zasadami modelu dyskursu. [...]. Profile neuropsychologiczne seniorów opisane w pracy mogą mieć znaczenie w przyszłych badaniach z zakresu neuropsychologii klinicznej.
Prof. dr hab. Anna Herzyk

Badania opisane w książce są jednymi z pierwszych w Polsce badań nad funkcjonowaniem poznawczym i komunikacyjnym seniorów w 8-9 dekadzie życia − potwierdzających istnienie zdrowego lub nawet pomyślnego starzenia się, co ma szczególne znaczenie w kontekście zmian demograficznych określanych jako zjawisko "siwienia społeczeństw" w krajach rozwiniętych.
Prof. dr hab. Danuta Kądzielawa

Natalia Gawron – pracuje w Katedrze Neuropsychologii na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 2011 roku otrzymała stopień doktora nauk humanistycznych (dyplom z wyróżnieniem).
Jej zainteresowania naukowe dotyczą neuropsychologii wieku podeszłego, dyskursu i różnic indywidualnych. Stały się one tematem badań podczas studiów doktoranckich na Wydziale Psychologii UW, których wyniki zostały opisane w książce. Interesuje się też badaniami mózgu z zastosowaniem techniki rezonansu magnetycznego. Obecnie współpracuje przy projekcie naukowym kierowanym przez prof. dr hab. Emilię Łojek, którego celem jest poznanie m.in. zmian neuropsychologicznych i mózgowych u starszych osób zakażonych wirusem HIV.

Emilia Łojek – profesor zwyczajny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w neuropsychologii klinicznej. Studiowała i realizowała prace naukowe w Applied Psychology Unit University of Cambridge (UK), University College London (UK), College of Medicine Ohio State University (USA). Opublikowała wiele prac naukowych na temat m.in. problemów porozumiewania się językowego osób z uszkodzeniami mózgu, zmian funkcji neuropsychologicznych u pacjentów z chorobami neurodegeneracyjnymi, u osób żyjących z wirusem HIV oraz osób w podeszłym wieku. Jest autorką lub współautorką adaptacji oraz oryginalnych testów do diagnozy neuropsychologicznej (H-RNTB, RHLB, RFFT, CVLT, CTT, KPD) i prac dotyczących rehabilitacji neuropsychologicznej. Pełni funkcję członka Zarządu International Neuropsychological Society.