Dziennik profesora nadzwyczajnego

Zbiór tekstów z pogranicza groteski opisujących trudności w komunikowaniu się z obecną rzeczywistością. Ich lektura rozbawia do łez. Kiedy świat zdumiewa nas bezbrzeżnie, sięgnijmy po tę książkę – nasze niedowierzanie zamieni w śmiech.

Pojawiło mi się w głowie coś. Zadzwoniłem do znajomego lekarza, specjalisty intensywnej opieki. Szybko zdiagnozował i nazwał ten przypadek. W mózgu powstał projekt. Trzeba go przekształcić w grant. Proste. W tym się wyraża nowoczesność, chyba nauki. Także gospodarki. Zreformuję gospodarkę. Skończyłem śniadanie. Otworzyłem drzwi wejściowe. Wyszedłem. Zobaczyłem napis informujący, że z restauracji nie wolno niczego wynosić. Sprawdziłem, w rękach niczego nie miałem. Spojrzałem w lustro. Przepełniona głowa nie różniła się od pustej. Wiedza jest niewidoczna.
Fragment tekstu

Paweł Kozłowski – ekonomista i socjolog. Zajmuje się ekonomią polityczną, ekonomią transformacji i społecznymi oraz ideowymi aspektami przekształceń systemowych. Uprawia też krytykę sztuki. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Autor tekstów mówionych i pisanych, między innymi dokumentu osobistego w postaci książki (współautor Andrzej Walicki) Z Polski i o Polsce. Korespondencja z lat 2004-2006 (2007).

Recenzja autorstwa Wacława Sadkowskiego opublikowana w dwumiesięczniku Res Humana numer 5/138 »