Antropologia pisma. Od teorii do praktyki

Niniejszy tom jest pierwszym, który w takim wyborze zawiera prace polskich i francuskich badaczy, sytuujące się w szeroko rozumianym obszarze antropologii pisma.

Badacze francuscy z grupy "Antropologia Pisma" (CNRS/EHESS) łączą w swoich pracach perspektywę socjologiczną, antropologiczną i lingwistyczną. Ich artykuły dotyczą różnych sposobów działania przy użyciu pisma, przede wszystkim w przestrzeni miasta (ulice, budynki, metro). Posługują się przy tym kategoriami "aktu graficznego", "wydarzenia piśmiennego", a także "środowiska graficznego", "ekologii graficznej" i "polityki pisma", analizując wystąpienia piśmienne w mieście o charakterze kontestacyjnym. Inny obszar zainteresowań i prac tej grupy to analiza sposobów działania pisma w sytuacjach zawodowych (np. posługiwanie się pismem przez osoby pracujące w instytucjach finansowych, przez bankowców i komorników, znaczenie podpisu w nauce), a także badanie roli praktyk piśmiennych w wydarzeniach historycznych.

Badacze polscy z Instytutu Kultury Polskiej UW wyrastają z tradycji literaturoznawczej i antropologicznej. W swoim spojrzeniu na pismo uwzględniają przede wszystkim perspektywę komunikacyjną, traktując je jako jedno z najważniejszych mediów, którego rozumienie i sposoby funkcjonowania powinny być zestawiane z innymi mediami słowa: oralnością, drukiem i słowem elektronicznym. Każdorazowo sytuują pismo także w kontekście antropologicznym i historycznym, śledząc wpływ pisma na sposób myślenia, doświadczanie i kategoryzowanie świata, rozwój samoświadomości i tożsamości jednostki, kształt więzi społecznych. Przedmiotem ich prac badawczych stają się takie przejawy piśmienności, które przybierają kształt tekstów (np. dzienniki osobiste, listy, relacje z podróży); podejmują także problem funkcji pisma w literaturze i sztukach plastycznych.

Recenzja książki na portalu Barbarzyńca.