Człowiek, pismo, śmierć. Rozmowy z Pierrem-Emmanuelem Dauzat

Twórczość Jacka Goody'ego jest dobrze znana polskim czytelnikom zainteresowanym antropologią. Goody, choć osiągnął już sędziwy wiek, nadal jest aktywnym naukowcem i autorem interesujących publikacji. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego oferują czytelnikom cykl rozmów z Goodym, jakie w 1996 roku przeprowadził francuski historyk Pierre-Emmanuel Dauzat. Niezbyt obszerna, lecz niezwykle inspirująca książka pozwala na zapoznanie się z dorobkiem naukowym słynnego antropologa, a także z życiowymi wyborami i sympatiami Goody'ego. Z pewnością publikacja ta zainteresuje czytelników, którzy prowadzą badania antropologiczne, kulturoznawcze czy religioznawcze.

*********

See other publications in the series: Communicare – historia i kultura »

Ta niezbyt obszerna książeczka została pomyślana zarówno jako chronologiczny zapis z życia Goody’ego, jak i analityczny przegląd głównych tematów badawczych, jakimi ten antropolog zajmował się w ciągu 60 lat pracy naukowej. […] Goody jest rozmówcą skromnym, nie epatuje własnymi osiągnięciami, ale opowiada o nich zawsze w kontekście badań antropologicznych, które dla niego mają przede wszystkim walor porównawczy. Książka [...] z pewnością bardzo przysłuży się studentom kierunków humanistycznych, pokazując, na czym polega warsztat antropologa, jak buduje się świadomość odrębności różnych kultur jako światów dla siebie i samych w sobie oraz jak wiele świadomość Europy zawdzięcza analizom innych cywilizacji i kultu.
Z recenzji Wojciecha Józefa Burszty

Recenzja autorstwa Stanisława Obirka opublikowana w piśmie "Nowe książki", nr 3/2013: Antropolog o sobie »

Jack Goody (ur. 1919) – najwybitniejszy z żyjących obecnie antropologów brytyjskich, emerytowany profesor Uniwersytetu w Cambridge, współpracownik amerykańskiej Narodowej Akademii Nauk oraz członek Akademii Brytyjskiej od 1976 roku. Napisał podstawowe dzieła antropologiczne dotyczące problemów rodziny i pokrewieństwa, tradycji plemiennej i państwowej, własności i śmierci, nawet kuchni i kwiatów. Jego specjalnością jest jednak problematyka po angielsku nazywana Literacy, po polsku – piśmienności. W tej dziedzinie poza słynnym manifestem programowym (Consequences of Literacy, wspólnie z Ianem Wattem, 1962, wyd. polskie: Następstwa piśmienności, „Almanach antropologiczny” 2, WUW, 2007) wydał cztery dzieła podstawowe: Literacy in Traditional Societies (1968), The Domestication of The Savage Mind (1977), The Logic of Writing and the Organization of Society (1986), wyd. polskie: Logika pisma i organizacja społeczeństwa (WUW, 2006), The Interface between the Written and the Oral (1987).