My, ludzie z Marca. Autoportret pokolenia '68

Dla tysięcy młodych ludzi, którzy w marcu 1968 roku zaprotestowali przeciwko partyjnej dyktaturze, udział w buncie był doświadczeniem przełomowym. Studenckie strajki i manifestacje zmieniły ich sposób widzenia świata i ukształtowały życiowe ścieżki. W ten sposób wyłoniła się generacja, która później stworzyła KOR i uformowała oblicze Solidarności.

My, ludzie z Marca to pierwszy taki portret pokolenia ’68 – potoczysta opowieść stworzona na podstawie kilkudziesięciu nigdy niepublikowanych wywiadów autobiograficznych. Książka ukazuje życiorysy bohaterów od dzieciństwa aż po rok 1989; przedstawia losy zarówno legendarnych opozycjonistów, jak i mniej znanych buntowników z Warszawy, Krakowa, Wrocławia, Gdańska. Zawiera biografie działaczy urodzonych w rodzinach komunistycznych i AK-owskich, ludzi o różnych poglądach politycznych i różnym stosunku do przemian Okrągłego Stołu. Książka próbuje też odpowiedzieć na pytanie o miejsce polskiego buntu w ogólnoświatowym proteście młodzieży 1968 roku.

Książka wydana we współpracy z Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.

Publikacja otrzymała Nagrodę im. Hirszowiczów.

W plątaninie biograficznych trajektorii niektóre linie pogrubiają się, tworząc coraz wyraźniejsze kontury. Podobieństwo motywów i sekwencji we wspomnieniach dawnych buntowników sygnalizuje istnienie formacji generacyjnej, złączonej wspólnotą doświadczeń. To właśnie jest pokolenie ’68.
Piotr Osęka

Mam taką świadomość, że dzisiaj dwudziestojednolatek, czternastolatek, trzydziestosześciolatek może wybierać między milionem możliwości […] Wszystko jest. Natomiast ja w trzynastym, czternastym roku życia żyłem w cieniu wojny i właściwie podstawowym zajęciem na podwórku to była zabawa: co byś zrobił, jakby cię teraz Niemcy gonili? […] To wszystko było takie garowskie, przerośnięte wojenną aurą, mimo że nie urodziłem się w czasie wojny, czuję cień wojny na swoim dzieciństwie i młodości.
Jacek Kleyff

Jesteśmy tym wyżem demograficznym powojennym, tak zwanym pokoleniem dwudziestolecia PRL-u. To znaczy myśmy mieli dwadzieścia lat wtedy, kiedy PRL miał dwadzieścia lat.
Barbara Toruńczyk

Myśmy byli tak zmaglowani przez Marzec, pozbawieni [przez władzę] wszelkich możliwości [...] W związku z tym stworzyliśmy sobie środowisko z ambicjami, własne. Otóż ono było pociągające z zewnątrz.
Teresa Bogucka

Przyjęta przez autora metoda narracji i interpretacji sprawia, że jego książka jest adresowana do znacznie szerszego grona czytelników, aniżeli tylko historycy. Co więcej, jest to książka niezwykle ważna dla zrozumienia procesów, które zaowocowały nie tylko zmiana polityczną w 1989 roku, ale również ukształtowały dużą część dyskursu politycznego i społecznego w ciągu ostatniego ćwierćwiecza.
Ewa Glubińska, szuflada.net

Do rąk czytelników trafia sprawnie napisana, bardzo interesująca książka, którą powinien przeczytać każdy zainteresowany epoką PRL, a w szczególności wydarzeniami z marca 1968 roku.
Kamil Kartasiński, histmag.org

Piotr Osęka - urodzony w 1973 roku w Warszawie; polski historyk, badacz dziejów najnowszych Polski.

W 1997 ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. Jego praca magisterska napisana pod kierunkiem Krystyny Kersten ukazała się w 1999 roku, w rozszerzonej wersji Syjoniści, inspiratorzy, wichrzyciele. Obraz wroga w propagandzie Marca 1968, nakładem Żydowskiego Instytutu Historycznego. W 2005 roku obronił pracę doktorską na UW zatytułowaną Pochody, wiece, akademie. Oficjalne święta i uroczystości rocznicowe w Polsce lat 1944–1956, napisaną pod kierunkiem Marcina Kuli. Habilitował się w 2016 roku na UW. Był adiunktem w Instytucie Studiów Politycznych PAN, następnie został profesorem nadzwyczajnym w tej placówce.

Publikuje artykuły poświęcone najnowszej historii Polski na łamach przede wszystkim „Gazety Wyborczej” i „Polityki”. Jest autorem książek z tej tematyki. W 2013 roku za wybitne zasługi w badaniu, dokumentowaniu i upamiętnianiu historii Marca '68 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.