Muzyka fortepianowa Franza Liszta z lat 1835-1855 w kontekście idei correspondance des arts

Praca poświęcona twórczości fortepianowej Liszta ujętej w świetle idei korespondencji sztuk stanowi pionierskie dokonanie na polskim gruncie i znacznie wzbogaca stan badań w zakresie źródeł obcych, głównie francusko- i anglojęzycznych. Temat został ujęty w kontekście artystycznym i historycznym. Książka zawiera opis kulturowy epoki, komentarze dzieł literackich, które inspirowały Liszta, analizy jego pism oraz utworów fortepianowych, liczne przykłady nutowe, portrety Liszta oraz indeks i aneksy.

Książka interesująca dla osób zainteresowanych badaniami interdyscyplinarnymi, szczególnie dla muzykologów i komparatystów, a także dla studentów akademii muzycznych, muzyków i melomanów, pragnących lepiej poznać muzykę fortepianową Franza Liszta w kontekście kultury, która go ukształtowała.

Inne publikacje z tej serii: Między słowem a dźwiękiem. Pieśni na głos i fortepian Franza Liszta

Małgorzata Gamrat proponuje dobrze skonstruowaną pracę na temat idei „korespondencji sztuk”, którą zbadała, wykorzystując koncepcje oraz idee Franza Liszta i studiując jego utwory fortepianowe. Wykazała dużą odwagę, wybierając temat z dziedziny estetyki, i znakomitą znajomość literatury, sięgając do różnych tekstów filozoficznych, nierzadko oddalonych od siebie w czasie i przestrzeni (powstałych od końca XVIII do XX wieku, a pochodzących głównie z Francji, Polski i Niemiec), żeby wszechstronnie naświetlić pojęcie, któremu poświęciła swą pracę. [...] Autorka bardzo uważnie odczytuje teksty programowe wybranych dzieł fortepianowych wirtuoza, co pokazuje jej wrażliwość na język francuski […], natomiast dokonana przez nią analiza utworów świadczy o tym, że potrafi w sposób doskonały korzystać z tekstów z dziedziny literatury, historii i muzyki.
Z recenzji Profesor Cécile Reynaud (École pratique des hautes études, Paryż)

Podejmując zagadnienie odniesień Liszta do idei correspondance des arts, autorka rozprawy ukazała je w wielowymiarowej perspektywie, a wybrane ujęcie kontekstowe doskonale oddaje po pierwsze – usytuowanie Liszta w kręgu ówczesnych francuskich myślicieli, literatów i artystów, po drugie – inspirowany przez ich dzieła (zwłaszcza przez wybrane utwory literackie) świat jego idei muzycznych, wreszcie – po trzecie – ich przełożenie na wizję muzyki programowej, w której jednoczą się elementy poszczególnych sztuk, w organicznym związku z elementami struktury muzycznej, jak też z założoną przez kompozytora ekspresją. [...] należy podkreślić, że na tle niezwykle bogatej literatury przedmiotu i daleko posuniętych badań nad życiem i muzycznym œuvre Franza Liszta rozprawa [...] Małgorzaty Gamrat prezentuje się jako praca oryginalna, podejmująca wątki, które nie doczekały się jeszcze tak szczegółowych ujęc. Zasługuje ona na wysokie uznanie nie tylko jako kompendium wiedzy o programowych dziełach fortepianowych twórcy Harmonies poétiques et religieuses, lecz również jako źródło rzucające światło na świadomość muzyczną epoki romantyzmu, ucielesniajacą w szczególny sposób ideę correspondance des arts.
Z recenzji Profesor dr hab. Zbigniew Skowron (Instytut Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego)