Hip-hop w Polsce. Od blokowisk do kultury popularnej

Autorzy, reprezentujący różne dyscypliny naukowe (socjologia, antropologia kulturowa, językoznawstwo, literaturoznawstwo), przedstawiają znaczenie kultury hip-hopowej dla kultury popularnej w Polsce oraz opisują reguły i konteksty hip-hopu i sposoby ich badania naukowego. Interpretują wybrane aspekty kultury hip-hopowej, używając specyficznych dla swoich dyscyplin aparatów teoretycznych i metodologicznych. Publikacja daje różnorodny obraz zjawiska, które od połowy lat 90. XX wieku ugruntowuje swoją pozycję w polskiej kulturze. Autorzy stawiają też pytanie o zakres wpływu hip-hopu na język czy kulturę popularną oraz funkcje, jakie spełnia on w konstrukcji współczesnej tożsamości, zachęcając przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych do dalszych badań i dyskusji.

Nie ulega wątpliwości, że mamy w tym wypadku do czynienia z pracą interdyscyplinarną, przełamującą ograniczenia (ale także dobrodziejstwa) funkcjonowania w ramach pojedynczej dyscypliny. Sąsiadują ze sobą ujęcia socjologiczne, kulturoznawcze, filologiczne, etnografizujące i politologizujące. Wielość perspektyw to z pewnością walor tej książki. Połączenie rzetelnego warsztatu naukowego z autentyczną fascynacją zaowocowało w rezultacie tym, że "Hip-hop w Polsce" jawi się jako pierwsza, tak przemyślana, konsekwentna, wielopoziomowa akademicka praca poświęcona tytułowemu zjawisku. Jest to praca prezentująca wysokie walory merytoryczne, przynosząca wiele oryginalnych ujęć i wyników samodzielnych badań. Wypełnia dotkliwą lukę nie tylko na rynku książki naukowej, ale także lukę w rozpowszechnionym myśleniu o hip-hopie. Powinna znaleźć czytelników wśród studentów kierunków humanistycznych i społecznych, ale także w środowiskach fanów hip-hopu – a tych, jak wskazuje praca, nie tylko jest bardzo wielu, ale i są oni na odbiór takiej książki przygotowani.

Dr hab. Waldemar Kuligowski, prof. UAM, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej