Rozwój zrównoważony obszarów wiejskich na globalnym Południu

W monografii przedstawiono koncepcję zrównoważonego rozwoju oraz relacji między nim a rozwojem gospodarczym, polityką, kulturą, dziedzictwem kulturowym i zarządzaniem zasobami oraz omówiono strategie jej wdrażania w rozwijających się krajach Ameryki Łacińskiej. Autorka opisuje programy modernizacji rolnictwa, zmiany funkcjonalne zachodzące na wsi i problemy wynikające z wprowadzania na wieś nowych, nierolniczych funkcji. Zwraca przy tym uwagę na czynniki oraz uwarunkowania społeczne, ekonomiczne i środowiskowe utrudniające zrównoważone gospodarowanie zasobami wsi.

W pierwszej części monografii dokonano przeglądu problemów charakterystycznych dla krajów tego kontynentu, występujących: w Peru, Meksyku, Boliwii, Wenezueli, Kolumbii, Urugwaju, Kostaryce, Argentynie, Brazylii, Ekwadorze, Paragwaju i Chile. W części drugiej, empirycznej, poddano analizie dane z trzyletnich badań, prowadzonych w trzech dystryktach peruwiańskiego regionu Sierra: we Frias, Viques i Surco.

Książka skierowana jest przede wszystkim do środowisk akademickich, a także jako podręcznik dla studentów i wykładowców takich kierunków, jak geografia, ekonomia, socjologia, antropologia, politologia i historia, na których prowadzone są wykłady poświęcone kwestiom niedorozwoju i ubóstwa oraz dróg i koncepcji wychodzenia z tej sytuacji, uwzględniających możliwości operacjonalizacji zasad zrównoważonego rozwoju. Z pewnością będzie to także interesująca lektura dla przedstawicieli agencji rządowych i organizacji pozarządowych, zaangażowanych w przygotowywanie strategii oraz tworzenie programów rozwojowych.

Autorka monografii od wielu lat prowadzi badania terenowe w krajach Ameryki Łacińskiej. Problematykę przyrodniczą (szerzej środowiskową) i społeczno-ekonomiczną wielu z krajów tego obszaru zna z autopsji. Liczne wyjazdy, współpraca naukowa, własne i wspólne studia badawcze z geografami z kręgu krajów Ameryki Łacińskiej uczyniły Autorkę recenzowanej monografii wybitnym specjalistą i popularyzatorem problematyki geograficznej krajów latynoamerykańskich.
Walorem recenzowanej monografii jest prezentacja koncepcji rozwoju zrównoważonego terenów wiejskich w krajach rozwijających się na przykładzie Ameryki Łacińskiej na tle zachodzących współcześnie zmian globalnych w społeczeństwie, gospodarce, przestrzeni światowej oraz wskazanie, że przyjęty model liberalny w krajach Ameryki Łacińskiej nie prowadzi do wzrostu dobrobytu ogółu ich społeczeństw.
Z recenzji prof. Andrzeja Matczaka

Prof. dr hab. Mirosława Czerny – geograf, profesor zwyczajny w Instytucie Studiów Regionalnych i Globalnych, kierownik Katedry Geografii Miast i Planowania Przestrzennego na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Zakładu Geografii Rozwoju i Planowania Przestrzennego. Jej obszar zainteresowań to kraje rozwijające się, a szczególnie Ameryka Łacińska. W krajach tego regionu przebywała wielokrotnie jako stypendystka, a następnie w sumie ponad 6 lat była wykładowcą na uniwersytetach w Meksyku, Peru, Kolumbii, Argentyny, Brazylii, Wenezueli, Kostaryce i na Kubie. W ramach realizowanych projektów badawczych współpracowała z ośrodkami badawczymi w Chile, Ekwadorze, Paragwaju i w krajach Ameryki Środkowej. Badania nad krajami rozwijającymi się prowadziła na Uniwersytecie w Tybindze (jako stypendystka Fundacji Alexandra von Humboldta), w Oksfordzie (w ramach stypendium PHARE) oraz na wielu uniwersytetach hiszpańskich, niemieckich i angielskich.
Dwukrotnie prowadziła semestralne cykle wykładów na Uniwersytecie w Moguncji oraz cykle wykładów na Uniwersytecie Castilla-La Mancha w Albacete i na Universidad Complutense de Madrid. Wielokrotnie też była zapraszana jako wykładowca przez Autonomiczny Uniwersytet Stanu Meksyk w Toluce.
Prace naukowe prof. Mirosławy Czerny poświęcone są zagadnieniom niedorozwoju, ubóstwa, zacofania wsi, dzielnicom marginalnym w wielkich miastach, planowaniu regionalnemu i lokalnemu, rozwojowi wielkich metropolii, rozwojowi zrównoważonemu, konfliktom politycznym i społecznym, społeczeństwu ryzyka. Za wkład w badania nad Ameryką Łacińską Universidad Nacional San Agustin de Arequipa w Peru nadał jej w 2007 roku tytuł doktora honoris causa, a w 2013 roku została uhonorowana medalem towarzystwa geograficznego w Limie w rocznicę 125-lecia jego istnienia. W tym samym roku macierzysty Wydział uhonorował ją także Medalem im. Jerzego Kondrackiego.