Problem formy w sztukach plastycznych

Książka (1893) jest bardzo ważnym głosem w rozwijającej się u schyłku XIX wieku estetyce formalistycznej. Z jednej strony tłumaczy proces twórczy, odnosząc go do sposobu ujmowania formy przez artystę, z drugiej natomiast buduje podstawy teorii czystego widzenia. Zaproponowane przez Hildebranda w tej rozprawie pojęcia weszły na trwałe do nauki o sztuce.

Zobacz inne publikacje z serii: Dzieje Myśli o Sztuce. Biblioteka Klasyków »

Adolf von Hildebrand (1847-1921) - niemiecki teoretyk sztuki i rzeźbiarz przez długie lata mieszkający we Włoszech, autor licznych dzieł zarówno pełnoplastycznych (w tym pomnikowych), jak i reliefowych, utrzymanych w konwencji rzeźby antycznej.

"Problem formy w sztukach plastycznych" Adolfa Hildebranda, rozprawa wybitnego rzeźbiarza niemieckiego, związanego między innymi z kręgiem Hansa von Mareesa i Konrada Fiedlera, artystów i teoretyków działających w środowiskach Florencji i Monachium schyłku XIX i początków XX wieku, należy do najważniejszych i zarazem najtrudniejszych wypowiedzi teoretycznych w dziejach nowoczesnej teorii sztuki. […]
Tadeusz Zatorski, tłumacz znany z innych wybitnych realizacji, i tym razem doskonale poradził sobie z tym zawiłym […] traktatem. Tadeusz Zatorski nie tylko starannie i bezbłędnie rozszyfrował trudności terminologiczne (zamieszczając przy tym bardzo przydatny, trójjęzyczny słownik podstawowych terminów, w którym konfrontuje niemiecki oryginał z tłumaczeniem na język angielski i francuski), lecz także wnikliwie odczytał intencje Hildebranda, dając polskiemu czytelnikowi tekst zaskakująco konsekwentny i przejrzysty. Tłumaczenie to […] z całą pewnością stanie się bardzo ważnym wydarzeniem w dziejach polskiej polskiej recepcji tekstów teoretycznych, które wprowadzają w świat koncepcji i działań sztuki nowoczesnej.
Z recenzji dr. hab. Ryszarda Kasperowicza, prof. KUL