Ona jeszcze mówi po polsku, ale śmieje się po hebrajsku. Partyjna prasa polskojęzyczna i integracja kulturowa polskich Żydów w Izraelu (1948–1970) - PDF

Publikacja jest nowatorskim opracowaniem historii politycznej polskich Żydów w Izraelu, ich dorobku kulturalnego i intelektualnego. Ukazuje proces adaptacji polskich Żydów w społeczeństwie izraelskim, transformację ich postaw i poglądów (w szczególności byłych komunistów) na tle izraelskiego systemu politycznego oraz funkcjonowanie w klientelistycznej sieci partyjnych zależności. Prezentuje też życiorysy dziennikarzy i twórców pochodzenia żydowskiego, którzy wyjechali do Izraela po II wojnie światowej.

Elżbieta Kossewska – adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół dziejów polskich Żydów w Izraelu i polskiej emigracji po II wojnie światowej. Obecnie prowadzi badania na temat polskich uchodźców w Palestynie podczas II wojny światowej. Była stypendystką m.in.… Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i Fundacji Fulbrighta. Prowadziła projekty finansowane przez Narodowe Centrum Nauki. Odbyła staże badawcze i naukowe między innymi na Uniwersytecie w Oksfordzie, Uniwersytecie w Tel-Awiwie oraz Uniwersytecie Stanforda. Obecnie kontynuuje badania dotyczące problematyki uchodźców na Uniwersytecie Harvarda.

Bardzo mocną stroną rozprawy jest jej zaplecze dokumentacyjne, na które oprócz książkowej i czasopiśmienniczej literatury przedmiotu […] składają się materiały z różnych archiwów […] w postaci protokołów posiedzeń i zebrań, teczek personalnych, prywatnej i urzędowej korespondencji, pamiętników i wspomnień, a ponadto zapisy rozmów autorki z bohaterami recenzowanej rozprawy. To dzięki tak różnym, a do tego sumiennie wykorzystywanym źródłom stworzyła Elżbieta Kossewska sugestywny i budzący zaufanie co do prawdziwości obraz izraelskiej polskojęzycznej prasy lat 1948-1970 […]. Jednocześnie z tych źródeł zaczerpnęła autorka wiele niekiedy drobnych, ale charakterystycznych, stylowych informacji, anegdot, biograficznych ciekawostek, dowcipów i powiedzonek, czasem osobliwych szczegółów pogmatwanych życiorysów, co sprawia, że przynajmniej niektóre partie książki czyta się jak fragmenty sensacyjnych powieści politycznych.
Z recenzji prof. Walerego Pisarka

Opracowanie dr. Kossewskiej ma – obok innych – wartość podstawową, wprowadzającą i porządkującą przestrzeń badawczą, ukazującą jej infrastrukturę źródłową, dającą świadectwo i przykłady pierwszej porządnej kwerendy archiwalnej i bibliotecznej, a też prezentującą metodologię wykorzystania i konfrontowania ze sobą zdobytych przekazów. […] Dr Kossewska swoją pracą i kompetencją badawczą ustawiła pewien poziom, do którego – nie ma rady – trzeba będzie równać. […] Napisała książkę ważną, dobrą i cenną naukowo, a przy tym interesującą nie tylko dla czytelnika w bibliotece, także dla tego siedzącego w fotelu przy kawce.
Z recenzji prof. Wiesława Władyki