Ona jeszcze mówi po polsku, ale śmieje się po hebrajsku. Partyjna prasa polskojęzyczna i integracja kulturowa polskich Żydów w Izraelu (1948–1970)-PDF

Publikacja jest nowatorskim opracowaniem historii politycznej polskich Żydów w Izraelu, ich dorobku kulturalnego i intelektualnego. Ukazuje proces adaptacji polskich Żydów w społeczeństwie izraelskim, transformację ich postaw i poglądów (w szczególności byłych komunistów) na tle izraelskiego systemu politycznego oraz funkcjonowanie w klientelistycznej sieci partyjnych zależności. Prezentuje też życiorysy dziennikarzy i twórców pochodzenia żydowskiego, którzy wyjechali do Izraela po II wojnie światowej.

******

She Still Speaks in Polish, but Laughs in Hebrew The Party Polish-Language Press and Cultural Integration of Polish Jews in Israel (1948–1970)

The book is an innovative study of the political history of Polish Jews in Israel, their cultural and intellectual heritage. It shows the process of adaptation of Polish Jews in Israeli society, transformation of their attitudes and views (in particular those of former communists) against the background of the Israeli political system, and their functioning in a clientelist network of party dependencies. It also presents biographies of journalists and authors of Jewish origin who left for Israel after World War II.

Elżbieta Kossewska – adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół dziejów polskich Żydów w Izraelu i polskiej emigracji po II wojnie światowej. Obecnie prowadzi badania na temat polskich uchodźców w Palestynie podczas II wojny światowej. Była stypendystką m.in. Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i Fundacji Fulbrighta. Prowadziła projekty finansowane przez Narodowe Centrum Nauki. Odbyła staże badawcze i naukowe między innymi na Uniwersytecie w Oksfordzie, Uniwersytecie w Tel-Awiwie oraz Uniwersytecie Stanforda. Obecnie kontynuuje badania dotyczące problematyki uchodźców na Uniwersytecie Harvarda.

Bardzo mocną stroną rozprawy jest jej zaplecze dokumentacyjne, na które oprócz książkowej i czasopiśmienniczej literatury przedmiotu […] składają się materiały z różnych archiwów […] w postaci protokołów posiedzeń i zebrań, teczek personalnych, prywatnej i urzędowej korespondencji, pamiętników i wspomnień, a ponadto zapisy rozmów autorki z bohaterami recenzowanej rozprawy. To dzięki tak różnym, a do tego sumiennie wykorzystywanym źródłom stworzyła Elżbieta Kossewska sugestywny i budzący zaufanie co do prawdziwości obraz izraelskiej polskojęzycznej prasy lat 1948-1970 […]. Jednocześnie z tych źródeł zaczerpnęła autorka wiele niekiedy drobnych, ale charakterystycznych, stylowych informacji, anegdot, biograficznych ciekawostek, dowcipów i powiedzonek, czasem osobliwych szczegółów pogmatwanych życiorysów, co sprawia, że przynajmniej niektóre partie książki czyta się jak fragmenty sensacyjnych powieści politycznych.
Z recenzji prof. Walerego Pisarka

Opracowanie dr. Kossewskiej ma – obok innych – wartość podstawową, wprowadzającą i porządkującą przestrzeń badawczą, ukazującą jej infrastrukturę źródłową, dającą świadectwo i przykłady pierwszej porządnej kwerendy archiwalnej i bibliotecznej, a też prezentującą metodologię wykorzystania i konfrontowania ze sobą zdobytych przekazów. […] Dr Kossewska swoją pracą i kompetencją badawczą ustawiła pewien poziom, do którego – nie ma rady – trzeba będzie równać. […] Napisała książkę ważną, dobrą i cenną naukowo, a przy tym interesującą nie tylko dla czytelnika w bibliotece, także dla tego siedzącego w fotelu przy kawce.
Z recenzji prof. Wiesława Władyki