Lustrzane odbicie rzeczywistości

Oto książka wyjątkowa, sytuująca się na pograniczu rozważań historycznoliterackich, historycznych i politologicznych, ale też mająca nader ambitne zadanie – przedstawienie dwudziestowiecznej literatury tureckiej we wszystkich jej niełatwych uwikłaniach w konteksty historyczne, przemiany świadomości narodowej i przenikanie się tradycji rodzimej z nurtami europejskimi. Jak – obszernie, ale i na tyle syntetycznie, by wywód pozostał przejrzysty – przedstawić turecką „pękniętą duszę”, wrażliwą na tendencje popychające ją ku przeciwieństwom, objawiającą się w mentalności rozbitej między nowoczesnością a głębokim zanurzeniem w tradycji, religijności, kompleksy prowincji i relacje postkolonialne? Jak pokazać całą odbijającą się w literaturze panoramę, na którą składają się idee narodotwórcze, sprzeczne koncepcje osmanizmu i okcydentalizacji, ruch laicyzacji społeczeństwa, problemy swobody obyczajowej, nowa świadomość wielkomiejskich elit, pamięć wojennych rzezi, bolesne doświadczenie korupcji politycznej, wpływ ideologii totalitarnych, emancypacja kobiet, konflikt patriotyzmu i postmodernizmu tudzież objawiające wolę ludu mechanizmy demokratyczne? Oto najważniejsze i najtrudniejsze zadanie, które zarazem sprawia, że lektura tej książki jest tak fascynująca. Poruszając się płynnie między wątkami literackimi i wykładem historyczno-politologicznym, Autorka oferuje nam niepowtarzalny wgląd w skomplikowany obraz współczesnej Turcji oraz jej lustrzane artystyczne odbicie.