(Nie)poradność systemowa

Monografia Weroniki Chańskiej to książka „bioetycznie zaangażowana” – chce nie tylko opisywać, ale także zmieniać rzeczywistość. Autorka analizuje polski system badań prenatalnych. Stawia pytania o jego założenia i niewypowiadane wprost racje stojące za przyjęciem pewnych rozwiązań. Odsłania wartości, na jakich wspiera się diagnostyka prenatalna i towarzyszące jej poradnictwo genetyczne. Pozwala je lepiej zrozumieć i bardziej świadomie z nich korzystać. Niezależnie od swoich walorów naukowych książka jest również przejmującą opowieścią o kobietach, które zdecydowały się na wykonanie badań prenatalnych i zmierzyły z decyzją, co zrobić w przypadku ciężkiej wady płodu. Wyrazem podziwu dla ich determinacji, odwagi, często moralnego heroizmu. „Rzadko się zdarza, żeby praca naukowa dotycząca kwestii bardzo specjalistycznej i bardzo wąskiej idealnie trafiała w swój czas. [… ] Nie czytałem wcześniej na ten temat żadnej pracy, ani w literaturze światowej, ani tym bardziej w polskiej, która z tak przejmującą szczerością zdawałaby sprawę z toczących się w gabinetach lekarskich dialogów o sprawach dla kobiet fundamentalnych”. fragment z recenzji dr. hab. Zbigniewa Szawarskiego, prof. UW Weronika Chańska, doktor nauk humanistycznych, absolwentka Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim; od 2008 roku adiunkt w Zakładzie Filozofii i Bioetyki Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. W 2008 roku wydała książkę Nieszczęsny dar życia. Filozofia i etyka jakości życia w medycynie współczesnej. Nominowana w plebiscycie „Gazety Wyborczej” na Polkę 2009 (w kategorii: Nauka). Od 2011 roku członkini Komitetu Bioetyki przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk.