Mitra i buława. Królewskie ambicje książąt w sztuce Rzeczypospolitej szlacheckiej (1697-1763)

W książce autor podejmuje ważne zagadnienia z historii społecznej i historii kultury poprzez niestandardowe odczytanie z przekazów obrazowych, słowno-obrazowych oraz widowiskowych czasów saskich sposobów wyrażania aspiracji do korony królewskiej przez przedstawicieli rodów Radziwiłłów, Lubomirskich, Jabłonowskich i Sułkowskich. Arystokratyczność tej elitarnej grupy stanu szlacheckiego określało m.in. posiadanie dziedzicznej tytulatury książąt Sacri Romani Imperii otrzymanej od cesarza. Wyróżnienie to, choć nie dawało prawa do sprawowania udzielnej władzy, to włączało w krąg europejskich elit politycznych, stwarzając psychologiczne poczucie szczególnych predyspozycji do obejmowania królewskiego tronu w Rzeczypospolitej.
Autor – wykazując się szerokimi kompetencjami oraz sprawnością warsztatową nie tylko w zakresie własnej dyscypliny – skoncentrował badania na prześledzeniu kilku, szczególnie manifestowanych w sztuce, elekcyjnych argumentów, do których należały królewskie pochodzenie i rycerski status.
Publikacja stanowi atrakcyjną propozycję dla szerokiego grona czytelników zainteresowanych najszerzej pojmowaną historią kultury, uprawianą interdyscyplinarnie i na najwyższym poziomie.

Tadeusz Bernatowicz – absolwent historii sztuki i kulturoznawstwa jest pracownikiem naukowym Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Zainteresowania badawcze skupia na sztuce i kulturze Kresów Rzeczypospolitej XVI-XVIII w. i jej związkach z Europą Zachodnią. W Polsce i za granicą opublikował kilkadziesiąt rozpraw naukowych poświęconych architekturze, urbanistyce oraz sztuce ogrodowej, ze szczególnym uwzględnieniem roli elit arystokratycznych w ich rozwoju. Do najważniejszych z nich należą: Miles Christianus et Peregrinus. Fundacje Mikołaja Radziwiłła "Sierotki" w ordynacji nieświeskiej (1998), "Monumenta variis Radivillorum". Wyposażenie zamku nieświeskiego w świetle źródeł archiwalnych (1998), Alba. Od renesansowej willi do kompozycji krajobrazowej (2009), Królewska rezydencja w Żółkwi w XVIII wieku (2009). W dorobku autora znajdują się także wydania źródeł do dziejów sztuki, odkrytych w zbiorach krajów dawnego Związku Radzieckiego (na podstawie opracowanej przez niego dokumentacji Architectural and Cultural Complex of the Radziwill Family at Nesvizh rezydencję Radziwiłłów w Nieświeżu w 2005 r. wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO).
Tadeusz Bernatowicz od 1994 r. bierze udział w pracach Polsko-Białoruskiej Komisji Konsultacyjnej ds. Dziedzictwa Kulturalnego. Od 1995 r. jest również członkiem redakcji interdyscyplinarnego czasopisma naukowego o zasięgu międzynarodowym "Barok", związanego z Uniwersytetem Warszawskim.