Tryumf amatora. O społecznościowych praktykach tekstualnych w świecie mediów elektronicznych

Publikacja podejmuje tematykę mediów komputerowych, ujmując ją z perspektywy literaturoznawstwa i antropologii kultury. Analizuje sfałszowane wiadomości, memy internetowe, autorstwo haseł wikipedii, funkcje kont w portalach społecznościowych, praktyki strumieniowania życia – przy jednoczesnym silnym metodologicznym umocowaniu w tradycyjnym literaturoznawstwie.

Szereg zjawisk tekstualnych wiąże się tu z praktykami uczestnictwa za pośrednictwem mediów komputerowych połączonych w globalną sieć. Z tekstami społecznościowymi obcujemy na co dzień w mediach komputerowych, i choć sieć nie jest wysypiskiem internetowych śmieci, to jednak odpowiedzialne i bezpieczne korzystanie z zawartych w niej informacji wymaga refleksji, ostrożności i krytycznego myślenia.

Krzysztof Gajewski opowiada o swojej książce! Zapraszamy do obejrzenia filmu w serwisie YouTube >>>

******

The Triumph of an Amateur. On Social Textual Practices in Electronic Media

The monograph discusses computer media from the perspective of literary criticism and cultural anthropology. It analyses in depth phenomena such as: fake news, internet memes, the authorship of Wikipedia, the functions of accounts in social media, the practices of live streaming, simultaneously using the methodology of traditional literary criticism. Many textual occurrences are connected with participation practices through computer media on the Web.

Keywords: electronic media, digital media, streaming practices, literature and global media, literature and the Web, literature and internet.

Zobacz inne książki z serii: Communicare – historia i kultura »

Aktualnie w kulturoznawstwie panuje sceptycyzm co do wartości triumfu, choć – jak autor przypomina Ortegę y Gasseta z Buntu mas, można go traktować jako triumf człowieka masy.
Książka w drugiej części sugeruje czytelnikowi skupienie się na tematyce społecznościowych mediów (a one są nowym wytworem na podłożu nowych możliwości mediów cyfrowych), jak tweety, posty, etc. Wszakże – zwłaszcza na początku wykracza poza tę tematykę, dając erudycyjne kompendium rozważań na temat pisma od Platona do Goody’ego i nie tylko. Zatem temat ujmuje w długiej perspektywie historycznej, pierwej językoznawczej, następnie z elementami kulturo- i medioznawstwa.
Z recenzji prof. Tomasza Goban-Klasa

Niektóre prace naukowe kochamy za ich erudycję: zazdrościmy bogactwa kontekstów, poddajemy się ich urokowi, gdy dostrzegamy potężne i finezyjne osadzenie w kulturze, w szczególności w literaturze. Nie każdy autor wszak potrafi skonstruować perspektywę badawczą od starożytnych filozofów do Umberta Eco (jak w tej pracy). Jeszcze innych autorów (choć mogą to być ci sami) czytamy i oglądamy z powodu ich współpracy intelektualnej: gdy otwierają nam – czytelnikom – interesujące rozstrzygnięcia problemów. (…) Krzysztof Gajewski stoi okrakiem na barykadzie, której jedna strona zdaje się upstrzona atrakcyjnymi elementami, składającymi się na kulturę współczesności, druga zaś namawia do pogłębionej refleksji na tymi samymi elementami.
Z recenzji prof. Wiesława Godzica

Krzysztof Gajewski – adiunkt w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, absolwent studiów magisterskich na Wydziale Polonistyki UW i studiów doktoranckich w Instytucie Filozofii UW. Opublikował dwie książki (Umysł wobec świata. Intencjonalność w filozofii Johna Searle'a, Warszawa 2016; (Reprezentacje komunizmu. PRL z perspektywy badań literackich i kulturowych, Warszawa 2018) i kilkadziesiąt artykułów naukowych. Obok antropologicznej teorii mediów, jego zainteresowania naukowe obejmują krytyczną analizę dyskursu, kulturowe i literackie badania nad komunizmem oraz teorię postkolonialną.