Z historii antyleksykografii (EBOOK)

Autor omawia słowniki z założenia nieobiektywne, niesłużące celom informacyjnym ani dokumentacyjnym, lecz czystej zabawie, refleksji lub perswazji. Utwory takie – określane tu jako antysłowniki – są przeznaczone do lektury, a nie do szukania informacji, w ich ocenie mniej liczy się wierność w opisie faktów niż pomysłowość, oryginalny styl, walory estetyczne. W niektórych przeważa humor i satyra, w innych – elementy perswazyjne lub refleksyjne. Jedne są narzędziem krytyki lub walki, inne służą tylko rozrywce i zabawie. Dzięki tym cechom antysłowniki zbliżają się do utworów literackich i publicystycznych. Charakteryzując antysłowniki, autor porusza także wiele kwestii związanych ze zwykłymi słownikami, w których te „anty-” przeglądają się jak w krzywym zwierciadle.

Książka jest pierwszym polskim opracowaniem tematu, obejmuje systematyczny przegląd antysłowników polskich – od początku XVII wieku po drugą dekadę wieku XXI – i kilku obcych, należących do klasyki gatunku.



******

From the History of Anti-lexicography

The book offers an overview of Polish anti-dictionaries – from the beginning of the 17th century to the second decade of the 21st century – and several classic foreign works. These dictionaries are intended for reading, not for seeking information, and their ingenuity, original style, aesthetic values, satire and humour are more important than their fidelity to facts.

Keywords: lexicography, anti-lexicography, dictionaries, anti-dictionaries, humorous dictionaries, objectivity in lexicography.

Zobacz inne książki Mirosława Bańko »

Mirosław Bańko – językoznawca i leksykograf. Przez prawie 20 lat zajmował się zawodowo słownikami w Wydawnictwie Naukowym PWN, jego spojrzenie na leksykografię obejmuje więc zarówno kwestie akademickie, jak i warsztatowe oraz wydawnicze. W wielu publikacjach uzasadniał, że leksykografia jest dziedziną wieloaspektową, a badania nad nią powinny obejmować szeroki kontekst kulturowy i historyczny.

W książce Z historii antyleksykografii stawia w centrum uwagi słowniki spoza głównego nurtu, uchylające się od pełnienia funkcji informacyjnej na rzecz czystej zabawy, satyry, refleksji nad sensem słów lub nad znaczeniem nazywanych przez nie pojęć. Słowniki takie są przeznaczone do czytania, a nie szukania informacji, należą więc tyleż do leksykografii, co do beletrystyki i publicystyki.

Autor lub współautor kilkudziesięciu artykułów naukowych, 3 monografii, podręcznika akademickiego, kilkunastu słowników różnego rodzaju, kilku książek popularnonaukowych i tysięcy porad w Poradni Językowej PWN.