Złe kobiety czy zła sława? Negatywne wizerunki kobiet na przestrzeni dziejów

• Czy Kleopatra spędzała mnóstwo czasu na oglądaniu komedii i grze w kości?
• Jak kobiety postrzegali starożytni teologowie i ludzie Kościoła w średniowieczu?
• Na czym polegało nowatorstwo Christine de Pizan – prekursorki krytyki feministycznej swoich czasów?
• Jak przedstawiane są i oceniane kobiety-zabójczynie w polskim dyskursie publicznym?

Książka przedstawia wyniki badań z zakresu studiów nad negatywnymi wizerunkami kobiet w różnych epokach historycznych. Autorzy zastanawiają się, czy postawy przypisywane „złym” kobietom zmieniają się na przestrzeni dziejów i czy takie same działania podejmowane przez mężczyzn i kobiety wartościowane są w taki sam sposób. W swych badaniach sięgają po różnorodne źródła – od filozofii starożytnej po współczesną prasę.

Tom jako całość jest spójny i potwierdza wiodącą tezę o tym, że zasadniczo kobiety postrzegane jako złe to te, które przekraczają granice dominującego w danej epoce historycznej wzorca kobiecości. Pragnę w szczególności podkreślić, że redaktorkom udało się także skutecznie uniknąć pokusy «skandalizowania», co jest powszechne w kontekście debaty o «złu» i wyobrażeniach kobiecości.
Z recenzji dr hab. Barbary Klich-Kluczewskiej

„Złe kobiety czy zła sława?” wpisują się po części w nurt herstorii. Co dodatkowo wyróżnia tę monografię? Przywołane przeze mnie powyżej trzy publikacje traktują o kobietach w ogóle, o czym pisałam, natomiast w „Złych kobietach czy złej sławie?„ poruszono niezbyt często eksplorowany temat negatywnej oceny bohaterek dziejów. Zatem nie mamy tu do czynienia z tematyką „od Sasa do Lasa”, ale z zagadnieniem skonkretyzowanym.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty Delimaty-Proch, prof. UAM