Kara. Teoria i kultura penalna: perspektywa integralnokulturowa (PDF)

Monograficzne opracowanie z dziedziny penologii, czyli nauki o karze i karaniu. Problem kary został w nim ukazany w szerokiej perspektywie filozofii i socjologii prawa, w kontekście współczesnych mechanizmów kontroli społecznej.

Książka stanowi kompleksowe penologiczne studium teorii kary i kultury penalnej. Zagadnienie kary kryminalnej przedstawia w kontekście nauki prawa karnego, ale ukazuje też z perspektywy socjologicznej i penitencjarnej związki kary kryminalnej i prawa karnego z ogólniejszym problemem instytucjonalizacji przemocy w życiu społecznym.

Zobacz inne publikacje z serii penology.org »

Prof. dr hab. Jarosław Utrat-Milecki – profesor Uniwersytetu Warszawskiego, pracuje od 1989 roku w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji (IPSiR UW). Stworzył tam Zakład Prawnych i Społecznych Badań Integralnokulturowych oraz w jego ramach Europejski Ośrodek Studiów Penologicznych. Kierownik obu tych jednostek. Doktoryzował się i habilitował w zakresie prawa karnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

Autor lub redaktor 7 książek i kilkudziesięciu artykułów w recenzowanych wydawnictwach polskich i zagranicznych. Do najważniejszych prac w swoim dorobku zalicza książki: Podstawy penologii. Teoria kary (2006), Polityczność przestępstwa (I wyd. 1997). Działalność naukową przez 8 lat łączył z pracą w wymiarze sprawiedliwości.

Recenzowana praca jest w mej ocenie najpoważniejszym we współczesnym polskim piśmiennictwie monograficznym opracowaniem z dziedziny najszerzej rozumianej penologii. [...] Szereg zawartych w niej rozważań wykracza wręcz poza obszar tradycyjnie rozumianej penologii, wkraczając w sferę filozofii karania, a co za tym idzie – filozofii prawa karnego. [...] Praca została opracowana w oparciu o kompletną w istocie bibliografię, tak polską, jak i zwłaszcza obcojęzyczną, w tym tę najświeższej daty.
Z recenzji Mariana Filara

Nie ma w polskiej literaturze przedmiotu, tj. ani w obrębie penologii czy penitencjarystyki, ani w obrębie socjologii – książki takiej, jak ta, którą mam okazję recenzować. [...] Można przy okazji dodać, że jest to brak potwierdzający sugestię N. Eliasa, wedle której zinstytucjonalizowaną przemoc chętnie usuwamy poza obszar codziennej refleksji. [...] Refleksja ta ma – zwłaszcza w literaturze anglosaskiej przedmiotu – charakter graniczny czy, jak kto woli, interdyscyplinarny albo "integralnokulturowy", łącząc wysiłki prawników – penologów czy penitencjarystów – z wysiłkami socjologów usiłujących rozpoznawać współczesne mechanizmy kontroli społecznej. Właśnie w taki sposób jej uprawiania praca J. Utrat-Mileckiego wpisuje się znakomicie.
Z recenzji Kazimierza W. Frieskego